Zo midden jaren 80 kwamen Ethiopiërs naar Nederland om opgeleid te worden tot visserman. Na afloop gingen zij weer terug om de visserijkennis door te geven aan hun omgeving, de een wat beter dan de ander, maar het werkte.
Zo werd in 1986 een zekere Endale Lemma getraind. Endale werkte bij het Ministerie van Landbouw van Ethiopië. Hij was geen onbekende voor ons, want hij was al actief bij het allereerste visserijproject, aan de Baro-rivier in 1984.
Hij heeft zich na zijn training aan het Tanameer ingezet om de visserij daar te stimuleren. Dat hij dat succesvol heeft gedaan is goed te zien omdat na meer dan 30 jaar de visserij aan het Tanameer een florerende bedrijfstak is en de destijds arme en verachte vissermannen zijn nu vooraanstaande belastingbetalers geworden.
Dat was niet enige wat Endale heeft gedaan. Het ministerie heeft hem de afgelopen 30 jaar bij diverse meren en rivieren ingezet om de visserij te stimuleren.
In 2009 werd in het uiterste noorden van Ethiopië de Tekezae-dam aangelegd. Het stuwmeer levert sindsdien 300 megawatt aan stroom. Het meer levert ook vis op en dat werd de taak van Endale.
In 2014 heeft hij daar daar de visserij opgezet. De training omvatte het maken van de netten, de visvangst, het drogen en roken van de vis en nog meer.
Voor ons heeft hij in 2012 nog de twee schippers van de ambulanceboot van Dek Island getraind.
30 jaar geleden was het eten van vis in Ethiopië nog vrijwel onbekend. Ook tegenwoordig is voor de meeste mensen het eten van vis onbereikbaar, omdat het koelen en vriezen op de meeste plaatsen ondoenlijk is. Maar waar de vis wel wordt gegeten wordt steeds de vis steeds meer en meer gewaardeerd. En dat is ook dankzij Endale Lemma.