"Ze hebben het daar heel hard nodig!"
ISEE is niets zonder zijn vrijwilligers en donateurs. In een reeks interviews lichten we daarom een aantal betrokken mensen uit als ambassadeur van de stichting. In deze editie: Jannie van Eck.
"Mijn naam is Jannie van Eck - De Zeeuw, getrouwd met Joop van Eck. Samen hebben we twee zoons, twee schoondochters en negen kleinkinderen. Een van onze zoons woont in Broek op Lange Dijk, de andere op Urk."
"De stichting kwam in mijn leven doordat mijn man Joop na zijn loopbaan bij het Berechja College benaderd werd om voorzitter te worden. Hij is ook een aantal keren op bezoek in Ethiopië geweest; dat vond hij altijd indrukwekkend. Hij was dan ongeveer twee weken weg, maar kwam altijd vermagerd thuis. Er is daar veel armoede; het leven is heel anders dan hier. Als je daar naartoe gaat, moet je bovendien erg uitkijken dat je niet ziek wordt. Van tevoren moet je al medicatie nemen en het water is er niet schoon. Ik vond het dan ook altijd verschrikkelijk dat hij daarheen ging, al wist ik dat het daar wel goed zou komen. Ik heb veel bewondering gekregen voor vissersvrouwen die hun man iedere week 5 dagen moeten missen. Als Joop dan weer terug was, vond ik het fantastisch om zijn verhalen over de reis te horen."
"Voor mij springt de visserij er echt uit als ik denk aan de projecten van ISEE. Het is mooi om te zien dat vissermannen uit Urk die kant op zijn gegaan om mensen daar te leren ervan te leven. Daarnaast vind ik de projecten en scholing voor vrouwen erg belangrijk. Maar als ik aan Ethiopië denk, gaan mijn gedachten direct naar de visserij."
"Wat voor mij heel dichtbij kwam, is het bezoek van een Ethiopiër op Urk. Hij heeft toen een tijdje bij ons gelogeerd en ik vond het eerst verschrikkelijk spannend, met name met het eten. Joop zei me dan: doe gewoon zoals je normaal doet en het komt goed. Het viel allemaal in goede aarde! Hij was erg enthousiast over het eten op Urk; Joop heeft vis gebakken en ik heb gewoon Hollandse kost gekookt. Je maakt je dan als gastvrouw druk, maar ziet dat ze er blij van worden!"
"Ik ben zelf niet verbonden geweest aan de stichting; mijn verhalen zijn dus allemaal van horen zeggen. Maar als je getrouwd bent met de voorzitter, krijg je genoeg mee! Ook vind ik het belangrijk om regelmatig kleding bij het winkeltje te brengen. Inmiddels is Joop al jaren geen voorzitter meer. Hij wist bij zijn afscheid dat hij het in goede handen heeft achtergelaten. Als je weet dat het goed zit, hoef je je geen zorgen te maken over de toekomst. Hij kon het dus heel goed achter zich laten en heeft daarna nog veel ander vrijwilligerswerk kunnen doen."
"Het is echt een heel belangrijk doel om te steunen. De jaarlijkse collecte vind ik dan ook een ontzettend goede actie. Ze hebben het daar heel hard nodig!"