Als wij als ouders uitgenodigd worden om te zien wat onze kinderen in groep 1 hebben gepresteerd denken we terug aan de tijd dat we zelf in groep 1 zaten. Hoe trots we waren wat we het ABC konden opzeggen woordjes konden spellen.
En zoals wij trots zijn op onze kinderen waren onze ouders trots op ons.
In Ethiopië is dat ook zo, maar dan anders.
Als de ouders daar zien wat hun kinderen presteren schiet ook bij hen vaak het gemoed vol. Ja, ze zijn trots op hun kinderen, maar zelf zijn ze vaak niet naar school geweest en realiseren zich dat hun kinderen de kans op een betere toekomst krijgen, een kans die ze zelf nooit hebben gekregen.