Tijdens ons laatste bezoek aan de nieuw gebouwde school in Bezawit viel het ons op dat de toiletgebouwtjes nog niet klaar waren. Er was nog niet eens aan begonnen. Waarom niet?
Dat heeft te maken met een nieuwe technologische ontwikkeling!
In Nederland wordt veel gebouwd met baksteen. Deze stenen worden gemaakt van klei, de Nederlandse rivieren en polder liggen vol met klei. De klei die wij gebruiken halen we uit de Nederlandse rivieren. Die klei is homogeen gemengd met nauwelijks plantenresten. Er zijn nog wel meer eisen waar goede klei aan moet voldoen, maar dit zullen wel de belangrijksten zijn. We moeten immers wel goede stenen kunnen maken.
In Ethiopië is nauwelijks klei te vinden, het is dan ook niet vreemd dat hier nooit een bakstenen cultuur is ontstaan. Stenen worden in Ethiopië gemaakt door grind (volop in de Ethiopische rivieren te vinden, dus erg goedkoop) te mengen met cement (dat is een stuk zeldzamer, dus veel duurder en ook duur vanwege de transportkosten). Hier worden dan holle stenen van geperst en gedroogd. Wij kennen zulke stenen in lage tuinmuurtjes en als bloembakken.
Cement wordt steeds duurder en schaarser en de bouw wordt vaak vertraagd door een tekort aan cement. Dus men moet op zoek naar een alternatief.
Rond het Tanameer, bij de rivier de Nijl, is wel klei te vinden. De Universiteit van Bahir Dar deed onderzoek hoe daar goede stenen van gemaakt kunnen worden, en die ook goedkoper kunnen zijn dan hun traditionele stenen. Na veel proberen is eindelijk een goede combinatie gevonden.
Welke gebouwen krijgen de eer om van deze nieuwe stenen gebouwd te mogen worden?
Juist ja, de toiletgebouwtjes van de basisschool in Bezawit.
We hopen binnenkort foto’s te mogen ontvangen.